10.25.10
2:23PM
Matagal ko nang plinanong gawin ang post na ‘to, pero lagi akong kulang sa panahon. ‘Di ko nga alam kung pa’no ko ‘to sisimulan. Haist. Ilang buwan na lang, ako’y umaasang aalis na sa buhay kolehiyo. Ang bilis nga naman ng panahon. Ilang buwan na lang. Konting panahon na lang.
Kay ngitingMasaya ko naranasan ang sobrang pagkaselos sa isang kaibigan. Nainis ako sa kanya noon dahil pakiramdam ko nawawala na sa’kin ang isang tunay na kaibigan. Pero ‘di ko lubos akalaing magkakasundo kami sa huli. Hindi kompa man din tapos ang post na ipinangako ko sa kanya, lubos akong nagpapasalamat sa pagpapangiti niya sa akin. Salamat sa bawat tanghaliang pinagsasaluhan natin. Mwaah.
‘Di ko alam pa’no kami nagkasundo ng taong ‘to. Lately lang kami naging magkaibigan talaga. Masayang kausap ang taong ‘to, kahit madalas niya akong awayin at asarin. Sabi niya sa’kin noon, gusto niyang magkaro’n ng ate. At gano’n na rin siguro ang papel ko sa buhay niya. Pero may mga pagkakataong siya pa ang nagiging kuya ko. Nagpapasalamat ako kay Mr.Maurag sa pagpapagaan ng loob ko at madalas na pagpapangiti sa’kin.
Kay PintigNgPuso, dandingDJ, at Santino, salamat sa mga panahong nakasama ko kayo. Ang dami kong natutunan sa inyong tatlo. Mga senior mentor kung baga. Kay Santino, sa unexpected things na nalalaman ko tungkol sa’yo at tungkol sa kung anu-ano. Kay dandingDJ, sa mga favor na hinihingi ko, sa bawat dinner na nakasama kita, sa mga bangayan natin, at sa mga pagpapatawa kahit na inaalipusta mo na ako. Kay PintigNgPuso, sa mga magagandang kwento tungkol sa pagkakaibigan, pagmamahalan, at pagbuhay-buhay. Ang dami kong natutunan sa mga ibinabahagi mo sa’kin. ‘Di ko man alam kung saan talaga ang buwan, at kung sino si sam, still salamat sa inyong tatlo. Alam kong sa bawat hakbang ng ating pagtakbo sa buhay, magkikita-kita pa rin tayo sa finish line.Nakita ni queenAmazona ang mga pagbabagong nangyari sa sarili ko. Masaya akong siya ang unang nakilala ko sa pamilyang ito. Hindi sapat ang mensaheng ito para magpasalamat sa lahat ng ginawa niya para sa’kin. Sa bawat luha niya, mas tumitibay ang respeto at pagpapahalaga ko sa kanya. Salamat sa pagtanggap at tiwalang ibinibigay mo sa akin.
Masyado akong nasanay sa presensya noon ni unexpectedGuy, kaya siguro nakakaramdam ako ng tampo sa kanya pagdating sa ilang bagay. Madalas tungkol sa kanya ang mga status at posts ko. Muntik na rin akong bumitiw sa pagkakaibigan namin. Pero nariyan pa rin siya, pilit akong iniintindi at pinapahalagahan. Alam kong sa puso naming dalawa, tunay na pagkakaibigan ang naguugnay sa amin. Salamat sa mga panahong ‘di mo ako binitawan. Salamat sa mga paguusap, sa pagiging totoo sa’kin, sa pagpapasensya, at sa pagpapagaan ng loob ko.
Physically separated man kami ni amazingPillow, pero hindi ko ramdam na magkalayo kami. May mga oras na namimiss ko siya, lalo na kapag solo ako’t nasa emo mode. May mga pagkakataong nasasaktan ko siya dahil sa mga nasasabi ko unintentionally. May mga pagkakataong masyado akong toinks na napapangiti at napapaluha ko siya. Pero ang mahalaga, nagpapasalamat ako dahil hindi niya pinutol ang komunikasyon niya sa akin. Malaking bagay iyon sa akin. Salamat sa blog posts, sa advices, sa bawat pagbabahagi ng bagong buhay mo, sa tiwala, sa pagpapahalaga, sa pagmamahal, at sa bawat hugs na ibinibigay mo sa akin.
Ang tatlong taong pagkakaibigan kasama si GreatWind ay napakaespesyal. Maraming tao ang dumating at umalis sa buhay naming dalawa, pero nananatiling magkaibigan pa rin kaming dalawa, pagkakaibigang tunay at panghabang-buhay. Magkaiba man kami sa ibang bagay, nagkakasundo pa rin naman kami at napupunan ng isa ang pagkukulang ng isa. Muntik ng mawala sa’kin ang taong ‘to na lubos kong ikinabahala. Marami akong dapat ipagpasalamat sa’yo, kaya ang tangi ko na lang masasabi ay salamat bff.
